அன்புடன்

அன்று..

ஊமையை பேச வைத்தீர்!

குருடருக்கு பார்வை தந்தீர்!

செவிடரை கேட்க வைத்தீர்!

இறந்தவரை உயிர்ப்பித்தீர்!

இன்று... நாங்கள் ..

பேச முடிந்தும் - எங்கள் நாட்டின்

அவலங்களை எதிர்த்து 

பேசும் ஊமையாய் இருக்கிறோம்.

பார்வை இருந்தும் - நடக்கும் 

அநியாயங்களை தட்டி கேட்காமல்

கண்ணிருந்தும் காணதது போல் இருக்கிறோம்.

கேட்க முடிந்தும் - தினம் விழும்

உதவிக் குரல்களை உதாசீனப் படுத்தி

கேளாதது போல நடிக்கிறோம்.

மொத்தத்தில் - குடிமக்களாய் 

வாழாமல் வெறும் நாட்கள் கடத்தும் 

மாக்களாய் தான் இருக்கிறோம்.

ஆகவே கர்த்தரே!!!

மீண்டும் உயிர்த்தெழுங்கள்...

ஆமென்.